Supergelukkig

supergelukkigHet boek Supergelukkig schijnt een behoorlijke rel veroorzaakt te hebben in de woonomgeving van de schrijfsters Tatjana van Zanten. Ze doet hierin namelijk een boekje open over het leven in het chique dorp Bloemendaal. 'Dat wordt smullen!' dacht ik handenwrijvend.

Maar ik zat te lezen, en voortdurend dwaalden mijn gedachten af. En na een week was ik pas op bladzijde 40. Bezorgd vroeg ik me af of ik ADD had, maar toen besefte ik: 'Het is gewoon een heel saai boek. Geen wonder dat ik mijn gedachten er niet bij kan houden!'

Supergelukkig: waar gaat het over

In Supergelukkig beschrijft Tatjana hoe zij en haar gezin het drukke Amsterdam verruilen voor het dorp Bloemendaal. In eerste instantie kon ik me me wel in Tatjana vinden, omdat ze moet wennen aan het verschil tussen de bruisende stad en een rustig dorp. Doetinchem is dan wel niet zo'n metropool als Amsterdam, maar de overgang van stad naar platteland vond ik best wennen.

Supergelukkig is supersaai

Maar al snel verandert Supergelukkig in een saaie opsomming/beschrijving van de mensen die in Bloemendaal wonen. Je kunt het vergelijken met een verjaardagsfeestje waarbij de persoon naast je, jou allemaal verhalen gaat vertellen over de broer van een vriendin die een tante heeft, en daar de buurvrouw van. Dat kán in uitzonderlijke gevallen boeiend zijn, maar helaas is het dat in Supergelukkig niet het geval.Wat een interessante antropologische studie had kunnen zijn van het leven in Bloemendaal verzand in oppervlakkige beschrijvingen.

Toch nog wat interessants: pesten

Toch wist Tatjana van Zanten met één onderwerp wel mijn aandacht te vangen: haar nichtje Maartje wordt namelijk ontzettend gepest, en de school doet helemaal niets. Het eind van het liedje is dat de pesters Maartje van school pesten. Vervolgens kunnen Maartjes ouders geen nieuwe school vinden, omdat de directrice van de oude school een negatief beeld van het arme meisje schetst. Het is echt een verschrikkelijk verhaal, en ik kan me goed voorstellen dat je als school niet blij bent als er een boek uitkomt over deze gang van zaken!

Nadat Maartje van school is gepest houdt het pesten nog niet op! Ze wordt van de hockeyclub gepest, en is ook in het dorp niet veilig voor haar kwelgeesten.

Gelukkig wordt er uiteindelijk toch een goede school gevonden, en is er dus een happy end.

Supergelukkig: plotseling afgelopen

En dan is het boek plotseling uit. Ik had eigenlijk nog een soort samenvatting/ terugblik verwacht en een conclusie of het nou een goede beslissing is geweest om van Amsterdam te verhuizen naar Bloemendaal, maar nee. Supergelukkig liet me dan ook met een onbevredigd gevoel achter.

De artikelen over het boek zijn boeiender dan het boek zelf. Lees bijvoorbeeld in het Haarlems Dagblad: Bloemendaal is boos over 'Supergelukkig'. Hierin vertelt Tatjana dat ze de donkere kant van een dorp wilde schetsen 'waar verliezen wordt gezien als zwakte en presteren het hoogste goed is.' Toch heb ik er dat niet goed kunnen uithalen. Zou ik dan toch ADD hebben?

Praktische informatie

Supergelukkig is bij Bol.com alleen verkrijgbaar als ebook en kost maar liefst 14,95!!! Erg duur voor zo'n saai boek. Gelukkig had ik het uit de bibliotheek gehaald. Persoonlijk vind ik het geen aanrader.

Welk boek is jouw enorm tegengevallen?

Vergelijkbare berichten

13 reacties

  1. Hoe persoonlijk is inderdaad een boek keuze. Ik kon ook niet door Eat, Paray and love heenkomen. Daarentegen voor mijn dochter is het geloof ik een van haar beste boeken, meerdere keren gelezen, en ook de film gezien.

  2. Ik heb het boek zo uitgelezen maar ik woon in de buurt en herkende heel veel van de types en waar gebeurde zaken die ze beschrijft. Het was voor mij dus meer roddel en achterklap smullen maar, geen literatuur. Verder vroeg ik me wel af of de schrijfster nu met de nek wordt aangekeken of niet (net zoals de auteur van Vinex vrouwen)

  3. hmm terwijl de titel me absoluut wel aanspreekt en zelfs zou kunnen verleiden om het te willen lezen 🙂
    Ik heb pas door dood schuld gelezen, wat ik wel goed leesbaar, maar ook vrij plots afgekapt afgelopen vond.

  4. Bloemendaal is een merkwaardig dorp.
    Ik heb het grootste deel van mijn leven op steenworp afstand gewoond.
    Een dorp vol pretenties en buitenkanten.
    Men praat er met een aerdaeppel in de mond.
    Iedereen is "vriendelijk" en "keurig".
    Een beetje surrealistisch wereldje.

    Je kunt er bij de supermarkt geen speklapje of ordinaire gehaktbal kopen, de koeling ligt vol sushi en tapas.

    Dat het boek saai is verbaast me niets, het is gewoon een saai dorp.
    En alleen een saai dorp maakt heisa over een saai boek.
    Als ik Tatjana was ging ik gauw verhuizen naar ee gezelliger plekje.
    De tijd dat rijke amsterdammers hun tweede thuis vonden in Bloemendaal is reeds in de gouden eeuw vervlogen.

    Ik denk trouwens dat ik wel weet waar Maartje nu op school zit 😉

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *